Mysli Filozofów

Pitagoras z Abdery (582-507 p.n.e.) Słynny matematyk, filozof, przyrodoznawca, założyciel własnej szkoły (pitagorejczyków). Nie stronił także od mistycyzmu, zajmował się etyką. Twierdził, że wszystko jest liczbą i wszystko pochodzi od liczb. Wierzył w ingerencję bogów w istnienie materialne, uznawał nadrzędnosć duszy nad ciałem. Stworzył znane do dzisiejszego dnia twierdzenie dotyczące geometrii. Według niego cała materia da się opisać prawami matematycznymi. Zródłem etyki także pozostaje matematyka, geometria.

"Dobre słowo jest drogą do dobrego czynu."

"Czemu ufasz innym, a nie własnemu sumieniu?"

"Sumienie jest najpewniesze gdy jest własne."

Sokrates z Aten (469-399 p.n.e.) Ten znakomity znawca etyki sprowadził filozofię "z nieba na ziemię". Prekursor starożytnego humanizmu oraz intelektualizmu etycznego. Używał metody dialektycznej, nauczając cnoty poprzez wiedzę. Metody majeutyczna (położnicza) i elenktyczna (zbijająca argumenty rozmówców sprowadzały tezy Sokratesowego interlokutora do absurdu, zmuszając go, by przeznał się do swej niewiedzy i błędnego rozumowania. Najważniejsza jest swiadomosć czynienia dobra. Dobro, pożytek i szczęscie winny ze sobą się wiązać. Zycie nieswiadome nie jest godne człowieka etycznego swiadomego. Oida ouden eidos - "wiem, że nic nie wiem" stanowi podstawę pewnosci, chroni przed błędnym mniemaniem. Z teorii Sokratesa Zaczerpnie Hegel.

"Wiem, że nic nie wiem"

"Wielu ludzi przez całe życie poszukuje wlasciwej drogi do szczęscia i nie starcza im żywota, aby ją odnaleźć. Wszak lepiej by zrobili gdyby od razu poszli i zapytali się własnego sumienia, dokąd dalej powinni podążać."

"Czyż nie wstydzisz się dbać o pieniądze, sławę, zaszczyty, a nie o rozum, prawdę i o to, by dusza była najlepsza?"

"Skoro cnota i wiedza dają szczęscie, dlaczego tak niewielu pragnie stać się szczęsliwymi?"

"Poznaj siebie, a stanie przed Tobą otworem cały swiat."

"Nie sztuka umrzeć... sztuką jest umrzeć godnie, jak czlowiek."

"Sumienie samo dąży do dobra - wystarczy go posłuchać"

 Bibliografia:

Marek Niechwiej "Historia filozofii w sentencjach"; Warszawa 2001